Sarsıntı bölgesinde çok sayıda kişi hem fizikî hem de ruhsal travmalar yaşarken, bu devirde etrafımızdaki her bireyin psikolojisinin olumsuz etkilendiği gözlemleniyor. Pek çok insan son periyotlarda uyuyamadığından, daima zelzele oluyor hissi yaşadığından, sevdiklerini kaybetme korkusunu içinden atamadığından kelam ediyor ve bu durumla nasıl uğraş edeceğini bilemeyebiliyor. Bu durumda uzman yardımı alınması büyük kıymet taşıyor. Memorial Bahçelievler Hastanesi’nden Uzman Psikolog Dilek Beyribey, zelzele psikolojisiyle ilgili bilgi verdi.
Deprem travma sonrası gerilim bozukluğuna neden oluyor
Deprem sonrasında bireylerin tepkileri yaşanan afetin şiddetine, bireylerin şahsî özelliklerine, travmanın biçimine, o sırada yalnız ya da biriyle birlikte olmalarına, ne kadar mühlet bu durumun baskısı altında kaldıklarına, geçmiş tecrübelerine, toplumsal dayanak ihtimallerine nazaran çeşitlilik gösterebilmektedir.
Deprem sırasında kişi otomatik olarak süratli formda durum değerlendirmesi yaparak, kendisini ve etrafındaki yakınlarını nasıl koruyabileceğini düşünmektedir. Gerilim karşısında oluşan –savaş ya da kaç- reaksiyonlarından birine karar vermeye çalışmaktadır. Vücut savunmaya geçerek, kalp atışı, nabız, nefes alış suratı artmaktadır. Terleme ve bulantı yaşanabilmektedir. Zelzele bitip, kişi inançlı alana çıkabildikten sonra ise bu semptomlar yavaş yavaş olağana dönmektedir.
Bu toplumsal olay sonrasında, yalnız sarsıntıdan birincil derecede etkilenmiş şahıslar değil, tüm halk bu gerilime maruz kaldığı için travma sonrası gerilim bozukluğu ortaya çıkabilmektedir.
Kişi olayı zihninde tekrar yaşayabiliyor
TSSB yani Travma Sonrası Gerilim Bozukluğu, yaşanan çok sıkıntı bir olay karşısında tasa, denetim edilemeyen kanılar, olayın zihin ve vücutta tekrar etmesi ile oluşan bir ruhsal düşüncedir. Bu olay, taciz, savaş, doğal afet vb. durumlar olabilmektedir. Kişi olay sırasında deneyimlediği semptomları tekrar yaşamak, ortam ve bireylerden kaçınmak ve çok uyarılmak üzere belirtiler gösterebilmektedir.
Depremzedenin hayatının kurtulması kadar psikolojisi de çok önemli
Depremden sonra planlanan yardımlar, çoklukla hayatların kurtarılması, fiziki yaralanmaların tedavisi, barınak teminiyle alt yapı hizmetlerinin programlanmasına yönelik olup, ruhsal olarak tesirlerini belirleme ve husus hakkında tedaviye başlama noktasında, daha karışık ve uzun vadeye yayılan bir süreç kelam konusu olduğundan, dayanak çalışmalarına birden fazla vakit geç başlanmaktadır.
Deprem sonrasında 3 vakit dilimi bulunmaktadır:
1. Şok: Bu ağır tecrübe karşısında kişi, şok yaşayarak, yaralarını, durumu çok anlamlandıramayarak, yer/zaman/mekan algısı karışır. Şuur kaybı yaşayabilir. Kişi duruma yabancılaşarak kendini muhafazaya çalışır. Kimi şahıslar dona kalarak tepkisizleşirken, birtakım şahıslar panik yansıları gösterebilmektedirler.
2. Pasif Periyot: Kişi etrafından gelen geri bildirime açık lakin pasif pozisyonda olmaktadır. Etrafından gelen takviye gayretlerine karşılık vermeye çalışsa da iş birliğine iştirak gücü hala yetersizdir. Kişi adeta bir çocuğun bağımlı periyoduna geri dönmüş üzeredir.
3. Tekrar Adaptasyon: Bireyin derdi ve heyecanı artmış, yaşadığı travmayı aklından tekraren tekrarlayan, ufak sesli ve hareketli uyaranlara bile fazla reaksiyon verebilen tetik bir durumdadır. Beyin, vücut ve ruhsal olarak, eski hayatına dönüş ve sakinleşme için vakte gereksinimi bulunmaktadır.
Normal hayata dönebilmek vakit alabilir
Depremin ardından şahıslar,
• İştahsızlık, uyku problemleri, korku sorunları, öfke, keder, matem hislerini değişkenlik göstererek yaşayabilmektedirler.
• Psikosomatik belirtiler olarak, baş, göğüs, mide ağrıları, bulantı, nefes darlığı üzere fizikî yansılar verebilmektedirler.
• Suçluluk duygusu ile günlük işlere ve etraflarıyla irtibata kendilerini kapatabilmektedirler.
• Vefat, hayatın manası üzere kavramlar üzerinde kendilerini daha çok sorgular hale gelebilmektedirler
Ancak şahısların yaşadıkları durum hiç kolay değildir. Tasa, ıstırap, sevdiklerin kaybının acısı, itimat içinde olmadıklarına dair akıllarına gelen niyetlerle ve kayıplarla birlikte kendine yönelen suçlamalarla süregiden bir dizi ağır durumu deneyimlemek zorunda kalmaktadırlar. Felaketin şiddetine, ani ve beklenmedik oluşuna, mevt ve tahribat oranına bağlı olarak, tesirleri artabilecek olup, 1 yıldan 8 yıla kadar uzanan ruhsal tesirleri ile, spesifik fobi, anksiyete ve psikosomatik rahatsızlıklar şahsa eşlik edebilmektedir.
Doğal afetler ortasında ülkemizde maalesef en çok görülen sarsıntı, fizikî tahribat ve vefat dışında, hayatta kalanlar açısından kıymetli ruhsal sıkıntılara neden olabilen bir afettir. Sarsıntı sonrasında ruhsal gerginlik ve travma sonrası gerilim bozukluğu (TSSB) problemleri gözlemlenebilmektedir. Sarsıntı mağdurlarının, anksiyete, kaygı ve TSSB belirtilerini azaltmada faydalı olduğu bilinen ruhsal tedavilerden dayanak alması ehemmiyet arz etmektedir.
Başa çıkma stratejileri ortasında; sorun odaklı baş etmede, gerilimli durumu denetim ederek değiştirmeye yönelik gayretler, duygu odaklı baş etmede ise gerilimin neden olduğu, kişiyi huzursuz eden hisleri düzenlemeye yönelik uğraşlar oluşmaktadır.
Bu bahtsız ve güçlü tecrübeye kadar, bireyler daha evvel sorgulamadıkları yaşama dair, hayatın manasına dair mevzuları sorgular hale gelebilmektedirler. Doğal afetlere bağlı hayati tehdit içeren durumlarda, genel baş etme ölçeklerinin bütün gerilim durumlarına uyarlanamayabilir ve baş etme stratejilerinin bireyler ortası durumlarda fonksiyonelliğinin değişebilmektedir. Bireye ve kaidelerine bağlı hareket etmek değer kazanmaktadır.
Uzman dayanağı çok önemli
• Birinci şokun atlatılması kişi kendisine ve etrafına vakit vermeli, matem tutması için hürmet gösterilmelidir. Yaşanan afet epey güç bir tecrübedir ve çabucak eski hayata dönülmesi beklenemeyeceğinden, konuşmak istemeyen kişi buna zorlanmamalıdır. Paylaşmak isteyen bireyler ise yanlarında olunduğunu hissettirecek biçimde desteklenmelidir.
• Bireylerin vakit ve sabırla, bilhassa de uğraşla, güç olan bu periyottan geçebileceklerine dair inançları desteklenmeli, yaşanan travma sonrası, kaçınma, inkar, sorundan uzaklaşma, kendini/başkalarını suçlama vb. yararsız stratejiler kullanmaları ihtimaline karşı dikkatli olunmalıdır.
• Bu süreçte başa takılan meseleleri anlamlandırma, oluşabilecek uykusuzluk, tasa, öfke, suçluluk bahislerinde klinik psikolog takviyesine başvurmak düşünülmeli ve travmayla başa çıkma metotları uzmanlar tarafından şahsa uygun olarak planlanmalıdır.
• Bu sürecin kişinin ruhsal, toplumsal ve fiziki hayatını daha da zora sokacak kadar uzun olmaması da bir yandan kıymet arz etmektedir. Kişi maddi manevi gereksinimlerini tahlil etmeli, gerekli yerlerden olabilen dayanağı sağlama konusunda açık olmalı ve pasif kalmamalıdır. Zira herkesin tam da bu vakitlerde birbirine takviye olması insan olmanın bir gereğidir.
• Yaraların sarılması için sabırla vakit verilmelidir. Birçok kişinin birebir anda yaşadığı bu yıkımın kabullenilmesi sırasında kalınan yerden ruhsal güzellik halinin sağlanabilmesi ile yaşama devam edilebileceği inancı aşılanmalı, uyum dayanak gayreti hem bilişsel hem duygusal iki istikametli olmalıdır.
• Sonraki süreç için, günümüzde sarsıntıları tedbire noktasında alınabilecek bir tedbir olmadığından, eğitim sayesinde insanların mümkün bir sarsıntı öncesi, zelzele anında ve zelzele sonrasında neler yapabilecekleriyle ilgili kararlar vermiş olmaları, duruma bir nebze hakim olduklarını hissettirerek, korkularını azaltabilmektedir.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı
